Doordat mensen je verlaten, mensen waarvan je houd.
Zomaar in een keer weg.
Dat maakt dat je niet meer van mensen durft te houden.
En als je jezelf dan aanleert om mensen in het algemeen niet meer leuk te vinden.
Doordat je één keer teveel bent teleurgesteld.
Zorgt dat ervoor dat je een mooie muur om jezelf heen bouwt.
Zodat je van niemand hoeft te houden en dat je ook niet meer gekwetst kan worden.
En natuurlijk kunnen mensen leuk met je praten, want als je dicht genoeg tegen de muur gaat staan kun je elkaar best goed verstaan. Soms dan zakt de muur een klein stukje, zodat iemand een klein beetje kan binnen komen..
Maar pas op want de muur kan ook nog hoger worden opgetrokken.
En zo'n muur is ook best makkelijk, want als je dan een van de moeilijkste keuzes uit je leven moet maken trek je die muur heel hoog op.
Je voelt niets je hoort niets, je kan nu jezelf zijn geen invloeden van buitenaf geen mensen die aan je trekken of je willen veranderen in iets wat je helemaal niet wilt zijn.
Mensen zien ook iemand die de hele wereld aan kan, waar het goed mee gaat.
Die het wel red in haar eentje.
Makkelijk is het niet eigenlijk is het best zwaar en eenzaam.
Maar het is nodig omdat je diep van binnen weet dat het goed is voor jezelf. Dan komt er toch een moment dat je het echt niet meer weet.
Je zoekt iemand op die je goed kent en vertrouwd...
Die gooit de deur voor je neus dicht... Verloren zwalk je over straat de muur begint in te storen.. je weet het echt niet meer..
Dan in een keer staat er iemand voor je neus..
Een warme knuffel en de woorden kom maar..
Rust..
Rust om de muur te laten zakken
Rust om tot jezelf te komen.
Ik ben zo blij en dankbaar dat er mensen zijn die je opvangen als je het echt even niet meer weet..
Die naar je luisteren en echt je verhaal horen..
Die je willen leren kennen en daar de tijd voor nemen. Of gewoon even een knuffel geven.
Die mensen kan ik niet altijd meer bedanken..
Maar wat denk ik nog vaak aan jullie terug..
Door jullie kan ik mijn muurtje wat vaker laten zakken. En nog steeds lopen mensen wel eens tegen een muur aan bij mij.. Sorry ik doe echt mijn best.. Omdat ik weet dat het best gezellig kan zijn aan de andere kant van de muur..
Bedankt voor jullie geduld.... Vergeten zal ik jullie nooit.!!
Afscheid nemen..
over de zelfmoord van mijn oma, de moord van een vriendin.. Hoe ik dit verdriet verwerkte en hoe ik mijzelf probeer te beschermen tegen nog meer verdriet..
donderdag 8 november 2012
Zijn dromen bedrog..??
Het is teveel!
Ik weet het niet meer!
De depressiviteit probeert mij in zijn macht te krijgen.
Ik ligt in bed.. Ik trekt de dekens over mijn hoofd..
Het bed is mijn veilige haven.
Heel de wereld is ………
Ik barst weer voor de tachtigste keer in tranen uit..
Niemand kan mij troosten
Het is mijn lijden mijn depressie.
Ik valt in slaap.
In één keer schrik ik wakker… Dat is RAAR…,
Weer slapen.
Iedere keer als ik net in slaap bent gaat mijn lichaam draaien.. Horizontaal, Verticaal.. Heel hard.. Zo hard dat jik er angstig van wordt en dan maak ik mijzelf wakker.
Wat is dit??
De droom blijft steeds terug komen.. en iedere keer wordt ik weer angstig wakker..
Dit moet worden uitgezocht.. Dit moet iets beteken..
Eerst wordt er een boek gekocht, waar dromen in worden uitgelegd.
Maar daar staat niet echt iets in. In ieder geval niets over het draaien van het lichaam..
Dan hoor ik een reclame spot.. Het is een telefoonnummer wat je kunt bellen over een bepaald onderwerp.. En dan zoeken hun de persoon of het bedrijf die je nodig hebt.. DAT IS HET..
Het nummer wordt gebeld en de situatie word uitgelegd, ze hebben iemand gevonden op een school. Ik wordt doorverbonden.
Een vrouw neemt de telefoon aan..
Nogmaals leg ik de situatie uit.. Ik hebt een hoop meegemaakt, ik staat aan het begin van een depressie en ik heb steeds de zelfde dromen waarin mijn lichaam heel hard draait waarna ik angstig wakker wordt.
De vrouw stelt mijgerust: Dit komt vaker voor.
Je hebt een hoop mee gemaakt, daardoor heeft je geest pijn.. Zo’n pijn dat dit niet in het lichaam kan worden opgelost.. Dus je geest neemt afstand van het lichaam om te kunnen genezen.. Het advies laat de droom doorgaan maak jezelf niet wakker en laat het gebeuren..
SORRY.. Laat het gebeuren.. en dan uit mijn lichaam gaan.. JA.. en als ik dan niet terug kan.. of het lichaam STOPT ermee.
De vrouw, nee wees gerust.. Je kunt jezelf altijd wakker maken.. probeer het maar en als het niet lukt, kan je altijd weer bellen.. Nu succes..
BEDANKT!!
Weer slapen
Draaien ..Angst.. Rustig blijven..
Na heel hard draaien stopt het draaien. Ik valt.. Ik voelt een lauwe wind langs mijn lichaam wapperen.. Best een prettig gevoel.. Ik zweeft nu net boven mijn lichaam.. kijk maar ik kan mijzelf zien liggen.. Ik voel me vrij.. en dan wakker..
Nee.. Dit geloof je niet..
Dit moet je zelf ervaren om het te kunnen geloven..
Maar het gevoel is geweldig..
Zo komt de droom nog een paar keer terug.. Tot de laatste keer..
Ik draait.. het stopt.. Ik valt.. Ik bent in een soort.. Tunnel.. Ik zie geen hand voor ogen.. Een STEM.. Ik hoort mijn naam en mijn geboorte datum..
En dan WAKKER..
Zo spontaan als de dromen waren begonnen zo in eens waren de dromen niet meer..
De gevoelens van depressiviteit waren weg.. Een nieuw begin!! Het oude is afgesloten..
Het verhaal is Bizar!! Nog steeds..
Het word je gegeven het is puur natuur..
Dus luisteren naar je LICHAAM en GEEST.. is zo GEK nog niet..!!!
Ik weet het niet meer!
De depressiviteit probeert mij in zijn macht te krijgen.
Ik ligt in bed.. Ik trekt de dekens over mijn hoofd..
Het bed is mijn veilige haven.
Heel de wereld is ………
Ik barst weer voor de tachtigste keer in tranen uit..
Niemand kan mij troosten
Het is mijn lijden mijn depressie.
Ik valt in slaap.
In één keer schrik ik wakker… Dat is RAAR…,
Weer slapen.
Iedere keer als ik net in slaap bent gaat mijn lichaam draaien.. Horizontaal, Verticaal.. Heel hard.. Zo hard dat jik er angstig van wordt en dan maak ik mijzelf wakker.
Wat is dit??
De droom blijft steeds terug komen.. en iedere keer wordt ik weer angstig wakker..
Dit moet worden uitgezocht.. Dit moet iets beteken..
Eerst wordt er een boek gekocht, waar dromen in worden uitgelegd.
Maar daar staat niet echt iets in. In ieder geval niets over het draaien van het lichaam..
Dan hoor ik een reclame spot.. Het is een telefoonnummer wat je kunt bellen over een bepaald onderwerp.. En dan zoeken hun de persoon of het bedrijf die je nodig hebt.. DAT IS HET..
Het nummer wordt gebeld en de situatie word uitgelegd, ze hebben iemand gevonden op een school. Ik wordt doorverbonden.
Een vrouw neemt de telefoon aan..
Nogmaals leg ik de situatie uit.. Ik hebt een hoop meegemaakt, ik staat aan het begin van een depressie en ik heb steeds de zelfde dromen waarin mijn lichaam heel hard draait waarna ik angstig wakker wordt.
De vrouw stelt mijgerust: Dit komt vaker voor.
Je hebt een hoop mee gemaakt, daardoor heeft je geest pijn.. Zo’n pijn dat dit niet in het lichaam kan worden opgelost.. Dus je geest neemt afstand van het lichaam om te kunnen genezen.. Het advies laat de droom doorgaan maak jezelf niet wakker en laat het gebeuren..
SORRY.. Laat het gebeuren.. en dan uit mijn lichaam gaan.. JA.. en als ik dan niet terug kan.. of het lichaam STOPT ermee.
De vrouw, nee wees gerust.. Je kunt jezelf altijd wakker maken.. probeer het maar en als het niet lukt, kan je altijd weer bellen.. Nu succes..
BEDANKT!!
Weer slapen
Draaien ..Angst.. Rustig blijven..
Na heel hard draaien stopt het draaien. Ik valt.. Ik voelt een lauwe wind langs mijn lichaam wapperen.. Best een prettig gevoel.. Ik zweeft nu net boven mijn lichaam.. kijk maar ik kan mijzelf zien liggen.. Ik voel me vrij.. en dan wakker..
Nee.. Dit geloof je niet..
Dit moet je zelf ervaren om het te kunnen geloven..
Maar het gevoel is geweldig..
Zo komt de droom nog een paar keer terug.. Tot de laatste keer..
Ik draait.. het stopt.. Ik valt.. Ik bent in een soort.. Tunnel.. Ik zie geen hand voor ogen.. Een STEM.. Ik hoort mijn naam en mijn geboorte datum..
En dan WAKKER..
Zo spontaan als de dromen waren begonnen zo in eens waren de dromen niet meer..
De gevoelens van depressiviteit waren weg.. Een nieuw begin!! Het oude is afgesloten..
Het verhaal is Bizar!! Nog steeds..
Het word je gegeven het is puur natuur..
Dus luisteren naar je LICHAAM en GEEST.. is zo GEK nog niet..!!!
dinsdag 6 november 2012
Mijn eerste vriendin..!
Je bent mijn eerste vriendinnetje sinds ik in Papendrecht ben komen wonen.
Ik word aan je voorgesteld. Jij.. Als een ex schoonzus.
We hebben meteen iets gemeen..
Ik sta als persoon altijd een beetje sceptisch tegenover het moslim geloof.. Maar jij bent er helemaal vol van.. Jij bent moslim geworden voor de man waarvan jij houd.. De man.. Waar jij de rest van je leven mee wilt delen..
Je hebt een mooie ketting om blauw met een oog.. Het is iets Moslims.. Het al ziende oog.. Jaaa.. Zo vertel jij vol trots.. Dat is iets van Allah.. Hij ziet wat je goed doet maar ook wat je fout doet..
Als ik aan het werk ben in de beroemde schoenenwinkel.. op de oude meent. En jij bent bij je ouders op visite.. Het gaat even niet zoals jij wilt of je wilde gewoon even je hart luchten.. Kwam jij bij mij aan..
Maar onze vriendschap was een beetje een geheim jij was immers een ex schoon zus.. een beetje een gevoelig onderwerp..
Tot het moment..
Je zou in de avond bij ons op visite komen..
Maar je komt niet..!!! Vreemd..!!!
Er wordt gebeld door een goede vriend.. "Hebben jullie de krant gelezen,.. NEE.. Hoezo.. Oké..
In de krant staat dat er iemand is vermoord. Een soort eerwraak..
Haar ouders worden gebeld, Ik/Wij willen het immers zeker weten..
21-12-1995
Ja.. ze is dood.. VERMOORD.. door de man waarvan ze hield..
Na de daad heeft hij zich gelijk aangeven bij de politie..
Haar dood is gruwelijk geweest.. Het moord wapen was een hamer..
Woorden schieten te kort..
Naar de wens van haar hebben de rituelen volgens islamitisch gebruik plaatsgevonden op haar begrafenis..
Verbazing.. Maarja dat was zij..
Ik ben er niet heen gegaan gevoelig.. je weet wel..
Ben later nog eens gegaan.. Meid je was mijn eerste vriendinnetje in Papendrecht.. IK MIS JE..
Ik weet nog.. Ben 5 jaar door gegaan.. Niets aan het handje.. Misschien komt ze nog wel de trap af bij de meent..
Tot ik volledig instorten.. Ben gaan huilen en niet meer gestopt.. Hoeveel verdriet kan een mens dragen..
"Je krijgt wat je dragen kunt"
Zij één van mijn Beste vriendinnen die ik sprak toen haar man een maatje van mij overleed aan kanker.. op 31 jarige leeftijd..
Mensen Mensen.. het leven is niet eerlijk.
Wat heb ik fout gedaan..??
Soms durf je niet meer van mensen te houden!!..
Mooie dagen die kerst.
Maar soms dwalen mijn gedachten even af.. naar hen die ik zo
ontzettend mis..
Ik word aan je voorgesteld. Jij.. Als een ex schoonzus.
We hebben meteen iets gemeen..
Ik sta als persoon altijd een beetje sceptisch tegenover het moslim geloof.. Maar jij bent er helemaal vol van.. Jij bent moslim geworden voor de man waarvan jij houd.. De man.. Waar jij de rest van je leven mee wilt delen..
Je hebt een mooie ketting om blauw met een oog.. Het is iets Moslims.. Het al ziende oog.. Jaaa.. Zo vertel jij vol trots.. Dat is iets van Allah.. Hij ziet wat je goed doet maar ook wat je fout doet..
Als ik aan het werk ben in de beroemde schoenenwinkel.. op de oude meent. En jij bent bij je ouders op visite.. Het gaat even niet zoals jij wilt of je wilde gewoon even je hart luchten.. Kwam jij bij mij aan..
Maar onze vriendschap was een beetje een geheim jij was immers een ex schoon zus.. een beetje een gevoelig onderwerp..
Tot het moment..
Je zou in de avond bij ons op visite komen..
Maar je komt niet..!!! Vreemd..!!!
Er wordt gebeld door een goede vriend.. "Hebben jullie de krant gelezen,.. NEE.. Hoezo.. Oké..
In de krant staat dat er iemand is vermoord. Een soort eerwraak..
Haar ouders worden gebeld, Ik/Wij willen het immers zeker weten..
21-12-1995
Ja.. ze is dood.. VERMOORD.. door de man waarvan ze hield..
Na de daad heeft hij zich gelijk aangeven bij de politie..
Haar dood is gruwelijk geweest.. Het moord wapen was een hamer..
Woorden schieten te kort..
Naar de wens van haar hebben de rituelen volgens islamitisch gebruik plaatsgevonden op haar begrafenis..
Verbazing.. Maarja dat was zij..
Ik ben er niet heen gegaan gevoelig.. je weet wel..
Ben later nog eens gegaan.. Meid je was mijn eerste vriendinnetje in Papendrecht.. IK MIS JE..
Ik weet nog.. Ben 5 jaar door gegaan.. Niets aan het handje.. Misschien komt ze nog wel de trap af bij de meent..
Tot ik volledig instorten.. Ben gaan huilen en niet meer gestopt.. Hoeveel verdriet kan een mens dragen..
"Je krijgt wat je dragen kunt"
Zij één van mijn Beste vriendinnen die ik sprak toen haar man een maatje van mij overleed aan kanker.. op 31 jarige leeftijd..
Mensen Mensen.. het leven is niet eerlijk.
Wat heb ik fout gedaan..??
Soms durf je niet meer van mensen te houden!!..
Mooie dagen die kerst.
Maar soms dwalen mijn gedachten even af.. naar hen die ik zo
ontzettend mis..
dinsdag 25 januari 2011
Lieve.. Lieve.. Oma
Alles was altijd netjes en opgeruimd.
Als ik bij U was kreeg ik stofdoeken onder mijn voeten zodat ik kon schaatsen over de vloer..
Dank zij U loop ik als een echte dame...
"Een dame staat recht op"
Hoofd omhoog schouders naar achteren borst vooruit.. bekken kantelen en billen samen knijpen...
Jan huigen in de ton.. met een... hoepeltje erom..
Iedere ochtend deed U touwtje springen dat hield U Jong en Vitaal.. Huppelen en dansen hand in hand.
Maar achter al uw pracht en praal..
Zat een donker verhaal..
In uw hoofd was iets geknapt..
Zomaar op een vakantie in Italië.
De artsen konden niets vinden maar vanaf dat moment ging het slechter..
U kon niet meer genieten.
U dacht dat we niet meer van u hielden..
U wilde niet meer naar buiten..
U dacht dat we beter af waren zonder U..
U liet zich opnemen.. Maar het behandelen van uw problemen daar kwamen ze niet echt aan toe..
U voelde zich niet ziek en er waren mensen die er veel slechter aan toe waren en die mensen ging U helpen..
Dus kwam u onbehandeld naar huis..
Beter ging het niet..
U ging schoonmaak spullen slikken..
De afspraak met de dokter was gemaakt..
Maar u wilde echt niet.. Niet weer opgenomen worden en niet meer leven.
U vroeg opa om te helpen... Een laatste kreet om hulp..
Maar niemand kon u helpen..
02-10-1995
Ik wil mijn moeder ophalen om te sporten.. Mijn broertje doet open, er komt een vriend van mijn moeder naar de deur lopen.. Er is iets mis.. De vriend wil dat ik binnen kom.. Maar dat wil ik niet.. Vertel mij nu maar wat er is.. Hij ziet aan mij dat hij het maar beter meteen kan vertellen.. Je moeder is bij je opa... Je oma, het springtouw.. Ja..
Ik begin te gillen, te schreeuwen.. Mijn gegil gaat door merg en been..
Als een film schiet het moment weer voorbij..
Natuurlijk kwam het niet geheel onverwacht.. Maar het verdriet is er niet minder om.. Het lijkt soms wel erger te worden... Misschien omdat ik nu weet wat U allemaal mist..
God maak me rustig, ik ben zo moe.
Ik ken mezelf niet meer.
Het gaat daar binnen in mijn hart zo radeloos tekeer.
En ik kan niet zeggen wat het is, maar het is nooit stil, nooit stil.
God maak me rustig, ik ben zo moe en ik weet niet wat ik wil.
God maak me zeker, ik ben zo bang, zo bang.
Voor het eigen ik.
Het is zo verwarrend in mijn hart vol vage angst en schrik.
Ik kan niet zegen wat het is, maar het wisselt telkens weer.
God maak me zeker, ik ben zo bang,
ik ken mezelf niet meer.
Als ik bij U was kreeg ik stofdoeken onder mijn voeten zodat ik kon schaatsen over de vloer..
Dank zij U loop ik als een echte dame...
"Een dame staat recht op"
Hoofd omhoog schouders naar achteren borst vooruit.. bekken kantelen en billen samen knijpen...
Jan huigen in de ton.. met een... hoepeltje erom..
Iedere ochtend deed U touwtje springen dat hield U Jong en Vitaal.. Huppelen en dansen hand in hand.
Maar achter al uw pracht en praal..
Zat een donker verhaal..
In uw hoofd was iets geknapt..
Zomaar op een vakantie in Italië.
De artsen konden niets vinden maar vanaf dat moment ging het slechter..
U kon niet meer genieten.
U dacht dat we niet meer van u hielden..
U wilde niet meer naar buiten..
U dacht dat we beter af waren zonder U..
U liet zich opnemen.. Maar het behandelen van uw problemen daar kwamen ze niet echt aan toe..
U voelde zich niet ziek en er waren mensen die er veel slechter aan toe waren en die mensen ging U helpen..
Dus kwam u onbehandeld naar huis..
Beter ging het niet..
U ging schoonmaak spullen slikken..
De afspraak met de dokter was gemaakt..
Maar u wilde echt niet.. Niet weer opgenomen worden en niet meer leven.
U vroeg opa om te helpen... Een laatste kreet om hulp..
Maar niemand kon u helpen..
02-10-1995
Ik wil mijn moeder ophalen om te sporten.. Mijn broertje doet open, er komt een vriend van mijn moeder naar de deur lopen.. Er is iets mis.. De vriend wil dat ik binnen kom.. Maar dat wil ik niet.. Vertel mij nu maar wat er is.. Hij ziet aan mij dat hij het maar beter meteen kan vertellen.. Je moeder is bij je opa... Je oma, het springtouw.. Ja..
Ik begin te gillen, te schreeuwen.. Mijn gegil gaat door merg en been..
Als een film schiet het moment weer voorbij..
Natuurlijk kwam het niet geheel onverwacht.. Maar het verdriet is er niet minder om.. Het lijkt soms wel erger te worden... Misschien omdat ik nu weet wat U allemaal mist..
God maak me rustig, ik ben zo moe.
Ik ken mezelf niet meer.
Het gaat daar binnen in mijn hart zo radeloos tekeer.
En ik kan niet zeggen wat het is, maar het is nooit stil, nooit stil.
God maak me rustig, ik ben zo moe en ik weet niet wat ik wil.
God maak me zeker, ik ben zo bang, zo bang.
Voor het eigen ik.
Het is zo verwarrend in mijn hart vol vage angst en schrik.
Ik kan niet zegen wat het is, maar het wisselt telkens weer.
God maak me zeker, ik ben zo bang,
ik ken mezelf niet meer.
Abonneren op:
Posts (Atom)